Ποια είναι η βασική αρχή της ομοιοπαθητικής
Η βασική αρχή της ομοιοπαθητικής είναι ο νόμος των ομοίων. Σύμφωνα με αυτόν, τα συμπτώματα που προκαλεί ένα φάρμακο σε μεγάλες δόσεις όταν δοθεί σε ένα υγιές άτομο, μπορεί το ίδιο φάρμακο να τα θεραπεύει αν δοθεί σε απειροελάχιστες δόσεις στο άτομο που τα παρουσιάζει. Όμοια ομοίοις εισίν ιάματα, Ιπποκράτης (460-377 π.χ.) – Similia similibus curentur, Samuel Hahnemann (1755-1843)
Έτσι ο ομοιοπαθητικός δεν αντιμετωπίζει ασθένειες αλλά ασθενείς. Για παράδειγμα δεν υπάρχει κάποιο ειδικό φάρμακο για μια πάθηση, αλλά ο ομοιοπαθητικός επιλέγει το κατάλληλο φάρμακο με βάση τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής. Η ομοιοπαθητική επιχειρεί να θεραπεύσει όχι απλά τα επιφανειακά συμπτώματα, αλλά κυρίως τις βαθύτερες αιτίες που εξασθένισαν τον οργανισμό και επέτρεψαν την εμφάνιση «ασθενειών».
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται η ομοιοπαθητική
Ομοιοπαθητική μπορούν να κάνουν οι ασθενείς κάθε ηλικίας, από την βρεφική μέχρι τους υπερήλικες. Επίσης άτομα που βρίσκονται σε ειδικές καταστάσεις, όπως εγκυμοσύνη, γαλουχία, μετεγχειρητική κατάσταση κλπ.
Τι είδους φαρμακευτικά σκευάσματα χρησιμοποιεί η ομοιοπαθητική
Η ομοιοπαθητική χρησιμοποιεί τα δικά της φάρμακα που συνήθως έχουν τη μορφή λευκών σχεδόν άγευστων χαπιών. Εξωτερικά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μοιάζουν όλα ίδια. Παρασκευάζονται από εξειδικευμένους φαρμακοποιούς με την ειδική φαρμακοτεχνική μέθοδο παρασκευής τους.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι επικίνδυνα και δεν έχουν παρενέργειες. Στη χειρότερη περίπτωση είναι αδρανή, δηλαδή αν τυχόν δεν έχει γίνει σωστή διάγνωση και έχει δοθεί στον ασθενή φάρμακο όχι απόλυτα κατάλληλο, δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα και θα απαιτηθεί νέα διάγνωση. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν προκαλούν εθισμό. Μπορούν άφοβα να χορηγηθούν σε κύηση ή ηπατίτιδα.
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έχουν ένα ιδιαίτερο τρόπο παρασκευής. Μπορεί να προέρχονται από το ορυκτό, ζωικό ή φυτικό βασίλειο αλλά υφίστανται μια σειρά διαδοχικών αραιώσεων και κρούσεων. Μέσα από αυτή τη διαδικασία το φάρμακο καθίσταται εξαιρετικά αραιωμένο και ουσιαστικά ακίνδυνο. Η δράση του δεν είναι ποσοτική αλλά ποιοτική, πρέπει δηλαδή να ταιριάζει στον ασθενή για να παρατηρηθεί αποτέλεσμα.
Μαζί με την ομοιοπαθητική μπορώ να παίρνω συμβατικά φάρμακα
Ναι, απλά πρέπει να ενημερώσετε τον ομοιοπαθητικό σας για να τροποποιήσει κατάλληλα το θεραπευτικό του σχήμα.
Αν αρχίσω ομοιοπαθητική πρέπει να σταματήσει να με παρακολουθεί ο ειδικός για την πάθηση μου
Σε καμία περίπτωση ο ομοιοπαθητικός δεν μπορεί να πάρει το ρόλο του ειδικού ιατρού που παρακολουθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα σας. Η ομοιοπαθητική αποβλέπει στην καλύτερη λειτουργία του συνόλου του οργανισμού και στην καλή σας ψυχική διάθεση. Ο ειδικός ιατρός που σας παρακολουθεί είναι υπεύθυνος για την κατάσταση και τη λειτουργία του οργάνου. Αυτός θα αποφασίσει πότε θα γίνει η μείωση των φαρμάκων που ήδη λαμβάνετε, ανάλογα με το βαθμό βελτίωσης σας.
Τι περιορισμοί υπάρχουν για κάποιον που ακολουθεί ομοιοπαθητική
Οι περισσότεροι ομοιοπαθητικοί απαγορεύουν στους ασθενείς τους να πίνουν καφέ και άλλων ουσιών που προκαλούν διέγερση του νευρικού συστήματος. Η θεραπεία της ομοιοπαθητικής αποβλέπει στην εξισορρόπηση του φυτικού νευρικού συστήματος. Η συνεχείς χρήση καφέ ή άλλων διεγερτικών ουσιών προκαλεί έναν διαρκή αποσυντονισμό του φυτικού νευρικού συστήματος. Έτσι μειώνονται τα αποτελέσματα του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Αυτό έχει σαν συνέπεια συχνότερες υποτροπές και συχνότερες επισκέψεις.
Ιδιαίτερα στην αρχή της θεραπείας, απαγορεύονται εκτός από τον καφέ και τα ποτά που περιέχουν καφεΐνη, οι έντονες οσμές χημικών, το νέφτι, η καμφορά, η ναφθαλίνη, η μέντα.
Τι θα πρέπει να περιμένω μόλις πάρω το ομοιοπαθητικό φάρμακο
Η πρώτη ένδειξη, ότι το φάρμακο το οποίο πήρατε ήταν ευεργετικό για εσάς, είναι μια βελτίωση της διάθεσης και ένα αίσθημα ευεξίας. Η βελτίωση των σωματικών συμπτωμάτων θα ακολουθήσει αργότερα.
Κάποιες φορές πριν εμφανιστεί το αίσθημα της ευεξίας μπορεί να υπάρξουν συναισθηματικές αντιδράσεις, όπως κλάμα, εκρήξεις θυμού κλπ. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε άτομα που καταπίεζαν τα συναισθήματα τους και θεωρείται καλή αντίδραση.
Μερικές φορές στην αρχή της θεραπείας μπορεί να υπάρξει μια μικρή επιδείνωση των συμπτωμάτων του ασθενούς και η οποία προέρχεται μετά από μερικές ώρες ή μέρες. Συνήθως αυτό είναι ένδειξη ότι η θεραπεία προχωρά στη σωστή κατεύθυνση.
Άλλες φορές υπάρχει μια αντίδραση παροχέτευσης, δηλαδή μπορεί να εμφανιστούν άφθονα και συχνά ούρα, διάρροια, δυσοσμίες και άφθονες εφιδρώσεις, ρινικό έκκριμα, δερματικό εξάνθημα κλπ. Με την παροχέτευση αυτή ο οργανισμός αποβάλει πλεονάζοντα μεταβολικά παράγωγα και επιτυγχάνεται με εσωτερική κάθαρση (αποτοξίνωση).
Άλλες φορές μπορεί να επανεμφανιστούν παλαιά συμπτώματα που για καιρό είχαν ξεχαστεί. Αυτή η επανεμφάνιση θεωρείται πολύ καλή εξέλιξη. Όσο παλαιότερα είναι τα συμπτώματα, τόσο βαθύτερα έχει δράσει το ομοιοπαθητικό φάρμακο.
Στηρίζεται η ομοιοπαθητική στην αυθυποβολή
Πολύ συχνά ερμηνεύεται η δράση της ομοιοπαθητικής ως αυθυποβολή και κυρίως από επιστημονικά πεδία. Η θεωρία της αυθυποβολής χρησιμοποιείται κυρίως για να εξηγήσει φαινόμενα που δεν μπορούν να αποδειχθούν με σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους. Η απάντηση σε αυτούς δίνεται και μόνο από το γεγονός ότι δεν μπορούν να αυθυποβληθούν μωρά, παιδιά, ζώα και φυτά.